Η φάρμα των ζώων, Ένα σαρκοβόρο φυτό, Αμπε μπα μπλομ, Κλαμπ κωφαλάλων, Ο ακήρυχτος πόλεμος και για τους θεούς παίζει ο Μπετόβεν.
Ο Βασίλης Αμαντίδης γεννήθηκε το 1970. Σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στο ΑΠΘ. Εργάζεται ως ιστορικός τέχνης .Αρθρογραφεί για θέματα λογοτεχνίας και εικαστικών τεχνών. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: “Υπνωτήριο”, “Σπίτι από πάγο όλο”, “Τριαντατρία”, Καλοκαίρι στο σπίτι + έξι αποδείξεις ικανοτήτων, 4-D: Ποιήματα τεσσάρων διαστάσεων, και τη συλλογή διηγημάτων: Μη με φας. Επίσης μεταφράζει ποίηση και λογοτεχνία. Το θεατρικό του έργο ο Νιπτήρας παρουσιάστηκε το 2007 στη Θεσσαλονίκη, όπου μεγάλωσε και ζει.
Ο συγγραφέας στο βιβλίο του με τον τίτλο, Ο σκύλος της Χάρυβδης, μέσα από ένδεκα διηγήματα, σκιαγραφεί έναν κόσμο εφιαλτικό, παράδοξο, συμπλεγματικό και εξωπραγματικό που διαπερνά και αποτυπώνει το βλέμμα και η γραφή του, ενώ ο ίδιος αρθρώνει την δική του κραυγή.« Μόνο ο έρωτας δίνει ελπίδα.» Ξεκινά τις αφηγήσεις αναφερόμενος στο ιδιωτικό του ημερολόγιο όπου σαν παιγνίδι μεταφέρει Καβαφικά τον εαυτό του από πόλη σε πόλη, ενώ συγχρόνως συχνάζει σε κλαμπ κωφαλάλων. Ο ρόλος της μάνας εμφανίζεται, άλλοτε σαν στερημένο χάδι, άλλοτε σαν σχέση αλληλεξάρτησης και δεσποτισμού και άλλοτε σαν φωνή που καθοδηγεί και υποδεικνύει ακόμη και μέσα από το στομάχι του πατέρα που τη κατάπιε, ενώ απολιθωμένα συναισθήματα εκφράζονται, κατά παραγγελία. Ο ίδιος, σαν θεός παίζει play station και κινείται στις σελίδες εμφανίζοντας και εξαφανίζοντας τους ήρωες, επιβεβαιώνοντας την αρχική του δήλωσή «Δεν είσαι κανείς!». Οι αισθήσεις έχουν και αυτές την θέση τους στα κείμενα και ο συγγραφέας τις αφαιρεί και αυτές. Το κάνει για να αμβλυνθεί η καλοσύνη. Η αναπηρία γεννά καλοσύνη; Ένα κορίτσι τρωει τις γραφές και ένας μαθητής σκοτώνει τους συμμαθητές και δασκάλους του. Ταυτόχρονα, σαρκοβόρα φυτά μεγαλώνουν απειλητικά σε βεράντες, φωνές καταπίνουν τους κατόχους τους, και ήρωες σαν την Λάρα Κρόφτ και τον σκύλο της τρέχουν μέσα από τις ιστορίες και σκοτώνουν για να σωθούν. Ένας κόσμος παράξενος. Μισερός. Δυσδιάστατος. Σπαράζει, κατασπαράζει και αλληλοσπαράσσεται.
Ο Βασίλης Αμανατίδης, μέσα από ένδεκα διηγήματα, με γραφή που τη χαρακτηρίζει το σφρίγος, η πάλη και το χάος, με βλέμμα τεχνητά εξωστρεφές σε οδηγεί προς τα μέσα, ορίζοντας την πηγή προέλευσης όλων των πόνων και ανικανοποίητων συναισθημάτων που βασανίζουν τον άνθρωπο. Η εξουσία πάνω στους άλλους και ο φόβος της μοναξιάς δημιουργούν συγκρούσεις. Υπάρχει επίσης έντονη και η περιγραφή του κενού, η οποία προβάλλει σαν αγώνας για συντροφικότητα, που όταν έρχεται πονά που φεύγει, ενώ συγχρόνως μετατρέπεται σε απειλή, του “για πάντα”. Παράλληλα προβάλλεται σαν κεντρική ιδέα και η συνεχής προσπάθεια για την κατάκτηση της ατομικής ταυτότητας. Ο συγγραφέας συνυπάρχει με τους ήρωες του μέσα στις αφηγήσεις έχοντας και αυτός τις δικές του ελλείψεις ορίζοντας μόνο τις λέξεις. Ούτε καν τους ήχους τους. Ούτε τον εαυτό του. Ωστόσο οι ήρωες στα όρια και πέραν από αυτά, ψαλιδίζονται, τεμαχίζονται, διαιρούνται, αυτοπυρπολούνται, κωφαλαλούν, εκδηλώνοντας κανιβαλιστικές τάσεις, όταν εισπράττουν την αφοσίωση των άλλων. Ο συγγραφέας τεστάρει συνεχώς και τον αναγνώστη. Τον παραπλανεί στην προκλητική επιφάνεια των ιστοριών για να μην δει πιο μέσα. Δεν τα καταφέρνει όμως και ο αναγνώστης αναρωτιέται. Ποιος είναι το παιγνίδι; Και στα χέρια ποίου; Ώρα για την δική μου ιστορία λεει, σ’ ένα σημείο. Και οι άλλες ποίου ήταν; Κάπου, ο άνθρωπος βγάζει φτερά και μεταμορφώνεται σε άνθρωπόμυγα, ενώ ο Μπετόβεν παίζει μουσική στους ουρανούς.
Ένα βιβλίο διαφορετικό. Ευφυές, στη σύλληψη και δομή του. Με λέξεις και ιστορίες τεμαχισμένες, ακρωτηριασμένες. Σαν μισές αναπνοές. Σαν μισοί εαυτοί. Σαν μισές ζωές. Και πόσες μισές ζωές ζούμε; Ρωτά ο αναγνώστης.
Η μακέτα του εξωφύλλου του Αντώνη Αγγελάκη, ταιριάζει απόλυτα με το περιεχόμενο του βιβλίου και προετοιμάζει τον αναγνώστη για το διαφορετικό, το συγκολλημένο, το παραμορφωτικό και το ατελές, όπου φυτικό και ζωικό βασίλειο συνυπάρχουν και αλληλοσπαράσσονται
Ημερομηνία: 03.08.2008
Πηγή: diavasame.gr
Εκδοτικός Οίκος Καστανιώτη
Συγγραφέας Βασίλης Αμαντίδης
Κατηγορία Νεοελληνική πεζογραφία – Διήγημα
ISBN 978-960-03-4601-5
Σελίδες 170