Αυτοκρατορικές απολαύσεις ή Η αυτοκρατορία των απολαύσεων;
Ωστόσο,
Γεμάτες, άδειες ζωές
Ο Μπρετ Ήστον Έλλις γεννήθηκε στο Λος Άντζελες στις 7 Μαρτίου 1964. Είναι απόφοιτος του Κολεγίου Κάμντεν. Ζει στη Νέα Υόρκη και έχει δύο παιδιά. Είναι ένας από τους πιο πολυσυζητημένους Αμερικανούς συγγραφείς της τελευταίας εικοσιπενταετίας. Το μυθιστόρημά του «Λιγότερο από μηδέν» θεωρείται έργο αναφοράς για τη λογοτεχνία της δεκαετίας του ’80. Βιβλία του έχουν μεταφερθεί με επιτυχία στον κινηματογράφο. Άλλα έργα του: «Αμερικάνικη ψύχωση», “Glamorama”, «Σεληνιακό τοπίο» κ.ά.
Στο βιβλίο του αυτό με τον τίτλο «Αυτοκρατορικές Απολαύσεις», ο Μπρετ Ήστον Έλλις, είκοσι χρόνια μετά το «Λιγότερο από το μηδέν», γράφει και πάλι για εκείνη την παρέα.
Ο Κλέι πηγαίνει στο Λος Άντζελες για το κάστινγκ της νέας του ταινίας και εκεί συναντά και πάλι την παλιά του παρέα. Η Μπλερ έχει παντρευτεί με τον Τρεντ, έναν bisexual παραγωγό ταινιών και τα πάρτι που δίνουν στην έπαυλή τους στο Μπέβερλι Χιλς απεικονίζουν την κοινωνική αλλά και προσωπική τους παρακμή. Εκεί συναντά τον παιδικό του φίλο Τζούλιαν, άλλοτε χρήστη ουσιών που συνδέεται με μια νεαρή ηθοποιό, τη Ρέιν, η οποία θέλει ένα ρόλο στην ταινία του, με κάθε τίμημα. Η ζωή του Κλέι είναι γεμάτη από υποχρεώσεις και δεξιώσεις, όμως άδεια. Το κενό αυτό θα καλύψει για λίγες μέρες η νεαρή ηθοποιός και η μετέπειτα απουσία της θα τονίσει την αβάστακτη μοναξιά του. Ταυτόχρονα η Ρέιν γίνεται το κέντρο ενός κύκλου ανδρών που όλοι την διεκδικούν.
Ο Κλέι, διάσημος συγγραφέας πλέον, αναλογίζεται και αποτιμά τη ζωή του. Με μια σχιζοφρενική τάση έρχεται αντιμέτωπος με τον εαυτό του. Τον καθίζει στο εδώλιο, άλλοτε σαν συγγραφέα που τα μαρτύρησε όλα και άλλοτε σαν τον ήρωα που δεν έκρυψε κάτι. Μα, από ποιον ζητά τα ρέστα; Ποια είναι άραγε η σχέση του συγγραφέα με τον ήρωά του όταν αυτοβιογραφείται; Σχέση μίσους; Για τη νεανική απάθεια που οδήγησε στην απενοχοποίηση των πάντων και τους έφτασε τόσο κοντά στο μηδέν; Και το μηδέν τι είναι; Μήπως ο θάνατος των απολαύσεων ή του σώματος; Ή μήπως, σήμερα βρίσκονται ακόμη στο ίδιο σημείο; Ή ακόμα πιο κάτω από το μηδέν;
Σελίδες βιβλίου, σκηνές ταινίας, περιστατικά ζωής, φανταστικά ή μη, όλα μπλεγμένα. Πότε σαν αναμνήσεις, πότε σαν τύψεις και πότε σαν φόβος για αυτό που έρχεται. Μοιάζει σαν όλοι να γνωρίζουν τα πάντα ο ένας για τον άλλον, λες και έχουν περάσει από το ίδιο κρεβάτι. Άνθρωποι και έρωτες αλλάζουν χέρια. Παράλληλα, χωρίς αναστολές και όρια, παίζουν τη ζωή τους κορώνα γράμματα προς χάριν του γοήτρου τους και της προσωπικής τους απόλαυσης. Ο Κλέι, προσιτός και ταυτόχρονα αποκλεισμένος, ευκαιριακά συνυπάρχει. Όλοι βρίσκονται μέσα σε σχέσεις επιδερμικές, αγωνίζονται να παραμείνουν νέοι, βλέποντας τα πάντα στην επιφάνεια. Τίποτα σε βάθος. Σαν μικροί κοντορεβιθούληδες ανεβαίνουν στην κορυφή του στόχου πετώντας σαν πετραδάκια συνεχώς τις αξίες τους ώσπου, άδειοι και χωρίς κανένα φραγμό φτάνουν στην κορυφή. Αδίστακτοι εντελώς. Και ίσως αυτό να είναι η μεγαλύτερη απόλαυσή.
Ο ψυχίατρος στη ζωή τους αποκαλύπτει την κοινωνική παθογένεια, απογυμνώνοντας παράλληλα την ανάγκη της συντροφικότητας από το ένα και μοναδικό άτομο, που δίνει νόημα στη ζωή. Καίτοι αγριότητα και σκληρότητα που ξεπερνά τα όρια της ηδονής περιγράφονται ψυχρά σαν απλή διαδοχή γεγονότων με παντελή απουσία συναισθήματος. Κι όμως για λίγο την είχε ερωτευθεί. Πολλοί πίστευαν πως ήταν ερωτευμένοι μαζί της, ενώ μέσα από αυτό μετρούσαν την εξουσία τους στους άλλους.
Ακτινογραφία μιας κοινωνίας, με ακριβά ρούχα και αυτοκίνητα, που κοιμάται σε πανάκριβες σουίτες, με όνειρα εφιαλτικά πνιγμένα στο αλκοόλ. Ζωή γεμάτη κινδύνους με τη μοναξιά της αφθονίας. Οι ήρωες, πλούτισαν, έγιναν διάσημοι, διεφθάρησαν από το χρήμα, το αλκοόλ, τα ναρκωτικά και παρήκμασαν προδίδοντας εαυτούς και αλλήλους. Για ένα ρόλο. Είτε στον κινηματογράφο, είτε στη ζωή. Παγιδευμένοι στο life style της ζωής και όχι των αξιών, φτάνουν στο έγκλημα. Χωρίς, ωστόσο, να γίνεται σαφές ποιος δεν είναι θύμα.
Ο Μπρετ Ήστον Έλλις, με γραφή σκληρή, ρεαλιστική και με ταχύτητα που σου κόβει την ανάσα, σε κρατά πίσω αφού ανατρέπεται συνεχώς με αποτέλεσμα να μην μπορείς να προβλέψεις το τέλος. Ένα βιβλίο το οποίο παρουσιάζει το παράδοξο να έχει γρήγορη γραφή και αργή εξέλιξη. Και εκεί που λες αυτό είναι το τέλος, κάτι νέο αναφύεται. Έχει λεχθεί πως ο τρόπος γραφής του συνδυάζει την παιγνιώδη αυτοαναφορικότητα του Φίλιπ Ροθ με το περίπλοκο κοινωνικό ρεπορτάζ του Σκοτ Φιτζέραλντ.
Εγώ θα έλεγα, τι πλοκή!!
Εκδοτικός Οίκος ΚΕΔΡΟΣ
Συγγραφέας Bret Easton Ellis
Μετάφραση Δημήτρης Αθηνάκης
Κατηγορία Ξένη Λογοτεχνία
ISBN 978-960-04-4246-5
Σελίδες 220
Ημερομηνία: 04.07.2012
Πηγή: diavasame.gr