Σύμφωνα με τους νόμους εκείνης της Πόλης, όποιος απομένει μόνος στη ζωή υποχρεούται να πάει σε ένα Ξενοδοχείο του δάσους, όπου κάτω από ορισμένους αυστηρούς κανόνες πρέπει μέσα σε σαράντα πέντε ημέρες να βρει σύζυγο. Αν αποτύχει, θα πρέπει να ανακοινώσει στη διεύθυνση του Ξενοδοχείου σε ποιο ζώο θα ήθελε να μεταμορφωθεί.
Ο ήρωάς μας, Ντέιβιντ (Κόλιν Φάρελ), όταν πεθαίνει η γυναίκα του και μένει μόνος, μεταφέρεται στο Ξενοδοχείο και αποφασίζει, αν αποτύχει στην εξεύρεση νέας συντρόφου, τότε να γίνει αστακός – διότι ο αστακός διατηρεί τη γονιμότητά του σε όλη του τη ζωή. Στο Ξενοδοχείο, επιτρέπεται στους ενοίκους να συντρώγουν και να χορεύουν, για να καταφέρουν να βρουν το ταίρι τους. Όμως, ακόμα κι αν έχει βρεθεί ο/η σύντροφος, υπάρχουν αυστηροί κανόνες και μια αποτυχία μπορεί να οδηγήσει στην οριστική μεταμόρφωση των ανθρώπων στο ζώο που έχουν επιλέξει.
Ο Ντέιβιντ βρίσκει σύντροφο μια άκαρδη γυναίκα (Αγγελική Παπούλια). Τον επιτηρεί η καμαριέρα (Αριάν Λαμπέντ), η οποία έχει διπλό ρόλο πράκτορος, όμως οι διαδικασίες που επικρατούν είναι αφόρητες. Ο Ντέιβιντ δραπετεύει από το Ξενοδοχείο και χάνεται στο δάσος. Εκεί, τον βρίσκει η αρχηγός των Μοναχικών (Λέα Σεϊντού) και τον ενσωματώνει στη δική της ομάδα που μάχεται την προηγούμενη, όπου γνωρίζει τη Ρέιτσελ Βάις, την οποία και ερωτεύεται. Ωστόσο, και αυτή η ομάδα έχει τους δικούς της απάνθρωπους κανόνες. Και εδώ επιτρέπεται να χορεύουν, αλλά ο καθένας μόνος του. Επίσης, δεν επιτρέπεται…
Ο Γιώργος Λάνθιμος (σκηνοθέτης του ΚΥΝΟΔΟΝΤΑ) στην ταινία του αυτή, με μια ιδιόρρυθμη και ασυνήθιστη ιστορία, προσεγμένη μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια –η πλοκή μού θύμισε το βιβλίο του Αντώνη Τσιπιανίτη Μια καταπληκτική ζωή– όσο τραγική και απάνθρωπη κι αν φαίνεται, το συναίσθημα και η ανάγκη του ανθρώπου για έρωτα παραμένει κυρίαρχο καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας. Το μήνυμα αυτό προβάλλεται συνεχώς όχι μόνο από τις διαδικασίες στις οποίες ο σκηνοθέτης υποβάλλει τους ήρωές του, αλλά και από την ευρηματικότητα με την οποία τους βάζει να αντιπαλεύουν τους εκάστοτε νόμους, ξεπερνώντας τις αντοχές τους ή υποκύπτοντας σε αυτές. Σαν οι ήρωές του να μεταπηδούν από τη μια πίστα στην άλλη, με όλο και μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας ως προς την αναζήτηση του έρωτα και του συντρόφου. Ο Γιώργος Λάνθιμος εδώ, τρυφερός, νοσταλγικός, με υποδόριο χιούμορ και σουρεάλ διάθεση –χωρίς να χάνει την ευκαιρία να ονειρεύεται τις υπέροχες διακοπές στα ελληνικά νησιά– καταφέρνει, όσο πιο κοντά στη φύση φέρνει τον άνθρωπο, τόσο πιο πολύ να τον αποκτηνώνει. Κάποιοι, ωστόσο, θέλουν να διαφέρουν και να έχουν τις δικές του επιλογές, εκτός των κανόνων που τους επιβάλλονται.
Με μουσική με έντονα ελληνικά ακούσματα, σε κάποιο σημείο της ταινίας η Μαρίκα Νίνου τραγουδά: «…μοιάζουν απέξω ζωντανοί μα μέσα είν’ πεθαμένοι…», ενώ η ταινία τελειώνει με το τραγούδι από την ταινία ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΛΦΙΝΙ, με τον Τώνη Μαρούδα και τη Σοφία Λόρεν, η οποία τραγουδά: «Τι είναι αυτό που το λένε αγκάπη…», σε σκηνοθεσία Ζαν Νεγκουλέσκο.
Το σενάριο είναι γραμμένο στα αγγλικά από τον Γιώργο Λάνθιμο και τον Ευθύμη Φιλίππου. Πολύ καλοί όλοι οι ηθοποιοί που ενσαρκώνουν τους ήρωες, δίνοντας επιπλέον εύσημα στην ταινία και στον σκηνοθέτη.
Τι να κάνετε: Εγώ θα το ξαναδώ!
Σκηνοθεσία: Γιώργος Λάνθιμος
Σενάριο: Γιώργος Λάνθιμος, Ευθύμης Φιλίππου
Ηθοποιοί: Colin Farrell, Rachel Weisz, Jessica Barden, Olivia Colman, Ashley Jensen, Ariane Labed, Aγγελική Παπούλια, John C. Reilly, Léa Seydoux, Michael Smiley, Ben Whishaw
Παραγωγή: Ed Guiney, Lee Magiday, Ceci Dempsey, Γιώργος Λάνθιμος
Διεύθυνση φωτογραφίας: Θύμιος Μπακατάκης
Διανομή: Feelgood
Από 22 Οκτωβρίου 2015 στους κινηματογράφους.
Ημερομηνία: 21.10.15
Πηγή: diastixo.gr