Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΣΤΟΝ ΕΙΚΟΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΙΩΝΑ

Είμαστε μόνοι. Κανέναν δεν μπορούμε να γνωρίσουμε και κανείς δεν μπορεί να μας γνωρίσει.
Σάμουελ Μπέκετ, Προυστ

H δρ Marie France Hirigoyen (γεν.1949, Γαλλία) είναι ψυχίατρος, ψυχοθεραπεύτρια και ψυχαναλύτρια με μεγάλη κλινική εμπειρία. Ως ειδική «θυματολόγος» ερεύνησε διεξοδικά και κατέγραψε τη βία, με λόγια,νεύματα και υπονοούμενα, χωρίς τη χρήση φυσικής βίας, στα βιβλία της με τους τίτλους, «Ηθική παρενόχληση», «“Ηθική παρενόχληση στο χώρο της εργασίας» και «Η κακοποιημένη γυναίκα. H βία μέσα στο ζευγάρι».

Η συγγραφέας το βιβλίο της με τον τίτλο, Η μοναξιά στον εικοστό πρώτο αιώνα το χωρίζει σε τρεις ενότητες: «Μια ανέφικτη συνάντηση», «Μόνοι σε έναν κόσμο επιδόσεων», « Οι νέες μοναξιές». Μέσα σε αυτές τις ενότητες καταγράφει την εξέλιξη και εξαφάνιση της ¨πυρηνικής οικογένειας¨ η οποία έχει συντελεστεί τα τελευταία χρόνια και ανέτρεψε τις κοινωνικές ισορροπίες.

Στην εισαγωγή του Βιβλίου η δρ Marie France Hirigoyen ,τοποθετείται τονίζοντας πως το καθοριστικό ρόλο για την αλλαγή της δομής του κοινωνικού ιστού τον έπαιξε η διαφοροποίηση του ρόλου της γυναίκας, μέσα στην οικογένεια. Από την στιγμή που η γυναίκα/μητέρα βγήκε στην αγορά εργασίας για να καλύψει τις συνεχώς αυξανόμενες καταναλωτικές ανάγκες της οικογένειας, διερράγη η συνοχή της οικογένειας και επήλθε ανισορροπία και κρίση των ρόλων ανάμεσα στον άνδρα και τη γυναίκα. Ταυτόχρονα η βιαιότης και ο ανταγωνισμός, εισέβαλαν στη σχέση του ζευγαριού και ώθησαν την γυναίκα να διεκδικεί το διαζύγιο, ύστερα από την σεξουαλική της χειραφέτηση και την οικονομική της ανεξαρτησία. Αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος είναι ένας μεγάλος αριθμός ανδρών και γυναικών να βιώνουν πλέον την μοναξιά. Πίσω όμως από τη μοναξιά, κρύβονται διαφορετικές πραγματικότητες: Μοναχικοί, άγαμοι, διαζευγμένοι, χήροι ή άτομα με παθογένεια στην προσωπικότητά τους και το χαρακτήρα τους να «ενσωματώνονται» στη κοινωνία, ενώ παράλληλα είναι περιθωριοποιημένοι ή αποκλεισμένοι.

Το ανθρώπινο όν εκ φύσεως θέλει να εντάσσεται κάθε στιγμή της ζωής του σε ένα κοινωνικό σύνολο ενώ ταυτόχρονα ανασφάλειες, φόβοι και σενάρια ζωής λειτουργούν περιθωριοποιώντας το. Και όσο η κοινωνία γίνεται πιο κλειστή και πιο φοβισμένη οι διαφυγές στις μέρες μας για νέες γνωριμίες και κάλυψη του συντροφικού κενού καλύπτονται από τους ιστότοπους γνωριμιών. Ως εκ τούτου πολλοί καταφεύγουν στη χίμαιρα του εικονικού, διατηρούν ψευδοφιλίες και φλυαρούν για να γεμίσουν το κενό, ενώ οι κοινωνικά φοβικοί αισθάνονται ασφαλείς, διότι επικοινωνούν χωρίς να αντιμετωπίζουν την εγγύτητα.

Είναι οι ιστότοποι η «γη της επαγγελίας» όπου ο καθένας θα βρει το σύντροφο του ή μήπως είναι ένας χώρος επικίνδυνος όπου όλοι φορούν μάσκες ενώ ταυτόχρονα η «πόλη» την οποία κουβαλά κανείς μέσα του αναπαράγει την ίδια καταστροφή στις συντροφικές του σχέσεις;

Συγχρόνως, μια άλλη κοινωνική παγίδα στις μέρες μας είναι, «το καταναλώνω άρα υπάρχω», όπου το άτομο μανιπουλάρεται από τα ΜΜΕ σαν προϊόν, και εστιάζοντας στην παντοδυναμία της κατανάλωσης αλλά και του ναρκισσισμού που το χαρακτηρίζει, το ωθούν να ομαδοποιείται ενώ ταυτόχρονα το περιθωριοποιούν δημιουργώντας ρατσιστικά πρότυπα.

Ωστόσο η συγγραφέας διαχωρίζει τη μοναχικότητα από την μοναξιά, ως δύο διαφορετικές έννοιες και καταστάσεις, τονίζοντας πως η μοναξιά είναι προσωπική κατάσταση, ενώ η μοναχικότητα δεν είναι η απόλυτη μοναξιά. Και δείχνει τη μοναχικότητα και τη μοναξιά να λειτουργούν θετικά για το άτομο στο οποίο δίνουν την ευκαιρία να καταδυθεί και να γνωρίσει μέσα από τα βαθύτερα των συναισθημάτων του τον εαυτό του, να βρει χρόνο για να σπουδάσει, να εμπνευστεί, να δημιουργήσει, να ασχοληθεί με διάφορα χόμπι και τέλος να ελευθερωθεί από την εξάρτηση από άλλα άτομα και γενικά να αυτονομηθεί, να δυναμώσει και να ζήσει ισότιμα και αληθινά δίπλα ή χωρίς τους άλλους.

Τέλος στο βιβλίο «Η μοναξιά στον εικοστό πρώτο αιώνα» η δρ Marie France Hirigoyen, καταγράφει και αποκωδικοποιεί τη μοναξιά του ατόμου, τις κοινωνικές τάσεις της εποχής μέσα από το έμπειρο μάτι της και τις μαρτυρίες των ασθενών της. Η μετάφραση της Έφης Κορομηλά δίνει στο κείμενο μια πρόσθετη αξία κάνοντάς το εύληπτο και ενδιαφέρον για κάθε αναγνώστη.

Εκδοτικός Οίκος Πατάκη
Συγγραφέας Marie France Hirigoyen
Μετάφραση Έφη Κορομηλά
Κατηγορία Ψυχολογία, Ατομική, Μοναχικότητα, Ψυχολογία των φύλων
ISBN 978-960-16-2955-1
Σελίδες 280

Ημερομηνία: 17.06.2009
Πηγή: diavasame.gr