Ενός κακού, μύρια έπονται
ή
Η ζωή χρωματίζεται μόνο από την ελπίδα της αναμονής. Τα ενδιάμεσα μαυρόασπρα διαστήματα λέγονται καθημερινότης
Η Μαρία Φακίνου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Ασχολήθηκε με τη μετάφραση και το 2007 έγραψε το πρώτο της μυθιστόρημα, «Το καπρίτσιο της κυρίας Ν.» (Καστανιώτης), που της χάρισε την υποψηφιότητα για το βραβείο του πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα του περιοδικού «Διαβάζω». Επίσης, έχει συμμετάσχει με διηγήματα στα συλλογικά έργα «Ελληνικά ονόματα» (Κέδρος, 2010) και «Τη νύχτα αυτή τη λέμε εμείς φωτιά» (Athens Voice, 2009)..
Στην «Αρχή του κακού», είναι Φεβρουάριος του 2000 και μια γυναίκα μόνη φτάνει στην απομακρυσμένη παραθαλάσσια κωμόπολη Χ. Έχει μια μικρή βαλίτσα στο χέρι και μια γυάλα με δυο χρυσόψαρα. Η εμφάνισή της γίνεται θέμα συζήτησης στο καφενείο-ταβέρνα του χωριού και όλοι θέλουν να μάθουν το γιατί ήρθε τέτοια εποχή. Η ίδια, όταν ρωτήθηκε, απάντησε πως έλαβε μια επιστολή από τον χορδιστή πως θα ερχόταν να τη συναντήσει εκεί. Όμως, αμέσως μετά τον ερχομό της και ενώ ο χορδιστής έστειλε νέα επιστολή μεταθέτοντας σε άλλη ημερομηνία τη συνάντησή τους, παράξενα γεγονότα άρχισαν να συμβαίνουν στο χωριό με αποκορύφωμα τον ανεξήγητο θάνατο ενός παιδιού. Η επίσκεψή της θεωρήθηκε η αρχή του κακού. Ή μήπως δεν ήταν αυτό η αρχή του κακού; Μήπως το κακό προϋπήρχε μέσα τους;
Η συγγραφέας χτίζει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον σύμπαν, όπου θα παιχτούν οι «ρόλοι» ενός εκάστου των κατοίκων, αλλά και συνολικά όλων μαζί ως κοινωνία. Μέσα στους διαδοχικούς «ρόλους» του δραματικού τριγώνου της ψυχολογίας –του σωτήρα, του διώκτη, του θύματος–, θα λειτουργήσουν όλοι, έτσι που στο τέλος θα κατασπαράξουν ό,τι ξένο και διαφορετικό έχει βρεθεί γύρω τους. Εν προκειμένω, την άγνωστη, χωρίς όνομα, γυναίκα.
Αρχικά, οι κάτοικοι του χωριού λειτούργησαν σαν σωτήρες, της έδωσαν και καρέκλα για όσο θα χρειαζόταν να περιμένει τον χορδιστή και όταν οι κάτοικοι/κοινωνία κουράστηκαν να περιμένουν την άφιξή του που θα άλλαζε και θα έδινε χρώμα στην καθημερινότητά τους, μετακινήθηκαν στη θέση του διώκτη. Τους είχε εξαπατήσει. Με αφορμή δε τις αβάσιμες εικασίες για τον θόρυβο του χωριού που προϋπήρχε και δεν τον άκουγαν και εντόπισε η ξένη, και ύστερα από το δεύτερο σημείωμα του χορδιστή, η κοινωνία ένιωσε πως εξαπατήθηκε για δεύτερη φορά και πάραυτα θυματοποιήθηκε. Και, λειτουργώντας αντανακλαστικά/αμυντικά/επιθετικά σαν διώκτης, της αφαίρεσε τη διαφορετικότητά της. Την έκανε ίδια με αυτούς. Την ταπείνωσε με το να της κόψει τα μαλλιά, να την ντύσει με τα κουρέλια τους και υποχρεώνοντάς την παράλληλα να ασχολείται μόνο με τις δουλειές των σπιτιών τους.
Το λάθος της, είχε δεχθεί την πρόσκληση ενός αγνώστου –του χορδιστή–, ήλπισε πως θα τον συναντούσε εκεί, στο άγνωστο χωριό και στο τέλος φοβήθηκε. Φοβήθηκε τους γύρω της. Την κοινωνία που μύρισε τον φόβο της και σαν σκυλί την κατασπάραξε. Κρεατοφάγες κοινωνίες. Σαν αυτές πού ζούμε σήμερα.
Πόσο ανάγκη έχουμε την ελπίδα της αναμονής; Την επιθυμία να έρθει επιτέλους κάτι που θα αλλάξει το μουντό των ημερών μας; Ποια έλξη, άραγε, ασκεί πάνω μας το άγνωστο; Και το προσδοκούμε με κάθε τίμημα;
Η Μαρία Φακίνου με μια ζεστή, παλιομοδίτικη, συμπαγή γραφή, μέσα από άπειρες εικόνες, στήνει έναν κόσμο «κεντώντας» κάθε λεπτομέρειά του. Στήνει ένα πλήρες σκηνικό όπου κτίσματα, συνήθειες, παρουσίες, ακόμη και η ατμόσφαιρα, έχουν τη δική τους αύρα, που δίνει πνοή στο κείμενο. Στη ζωντάνια του προσθέτει πολλά η γοητευτική χρήση της γλώσσας και ο πλούτος της. Με διεισδυτική ματιά περιγράφει μια πόλη και κατοίκους χωρίς όνομα, δίνοντας απρόσωπα τα χαρακτηριστικά του προσώπου μιας κοινωνίας που πάντα υπήρχε. Έτσι όπως υπάρχει και σήμερα. Τη μια εβδομάδα είναι των Βαΐων και την άλλη είναι της Σταύρωσης. Είναι η θρησκεία που μας καθοδηγεί ή μήπως η κοινωνία είναι το θεριό που επαλήθευσε τις γραφές, αποδεικνύοντας πως το διαφορετικό κατασπαράσσεται; Πώς όμως να διατηρήσει κανείς το διαφορετικό της ατομικότητάς του μέσα στη μαζικότητα;
«Η αρχή του κακού» της Μαρίας Φακίνου, είναι ένα βιβλίο ενδιαφέρον λόγω των θεμάτων τα οποία διαχειρίζεται αλλά και του τρόπου με τον οποία τα προσεγγίζει. Κερδίζει τον αναγνώστη κρατώντας τον συνεχώς σε αναμονή και ένταση, ενώ συγχρόνως του δημιουργεί προσδοκίες με τον τρόπο της γραφής της.
Εκδοτικός Οίκος ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ
Συγγραφέας Μαρία Φακίνου
Κατηγορία Ελληνική Λογοτεχνία
ISBN 978-960-03-5523-9
Σελίδες 147
Ημερομηνία: 09.03.2013
Πηγή: diavasame.gr