Ο Αλέξανδρος μας αφηγείται πως κι αυτός, όπως πολλοί φίλοι του, απέκτησε το δικό του κατοικίδιο ζώο. Μόνο που το δικό του, παρόλο που είναι πανέμορφο και πεντακάθαρο, είναι και εξαιρετικά ασυνήθιστο. Πολύ διαφορετικό από όλα τ’ άλλα. Είναι η καμηλοπάρδαλη Χαραλαμπία και περνά υπέροχα μαζί της. Την αγαπάει, τη φροντίζει, τη βγάζει βόλτα, την ταΐζει, τη βλέπει να μεγαλώνει δίπλα του, παίζει μαζί της. Η Χαραλαμπία είναι σκανδαλιάρα αλλά συγχρόνως και η καλύτερη συντροφιά του και ξέρει να κάνει ησυχία όταν αυτός διαβάζει. Όμως οι γονείς του έχουν άλλη γνώμη…
Αυτή είναι η ιστορία του πρωτότυπου παιδικού βιβλίου του Μάκη Τσίτα μέσα από την οποία μας μιλά για τη σχέση υπευθυνότητας απέναντι στα κατοικίδια ζώα, τις χαρές που παίρνουμε από αυτά αλλά και τους δίνουμε, για την τρυφερή και προστατευτική σχέση που αμφίδρομα αναπτύσσεται. Για να έχει ποιότητα και διάρκεια αυτή η σχέση, το κατοικίδιο πρέπει να έχει και κάποια σταθερά συμβατά χαρακτηριστικά.
Το έχω αναφέρει κι άλλες φορές πως η συγγραφή των παιδικών βιβλίων δεν είναι εύκολη υπόθεση, έχει μεγάλη δυσκολία λόγω της επιβεβλημένης περιεκτικότητας του περιεχομένου. Ο Μάκης Τσίτας έχοντας κατακτήσει αυτό το δύσκολο είδος γραφής, μέσα από λίγες στον αριθμό και μικρές σε έκταση προτάσεις με απλότητα ξεδιπλώνει την ιστορία, επιτρέποντας να περάσει το μήνυμα με απόλυτα κατανοητό τρόπο. Ταυτόχρονα, ένα μείγμα τρυφερότητας και χιούμορ χρωματίζει τις λέξεις, διότι ούτε στιγμή δεν ξεχνά ο έμπειρος συγγραφέας πως το παιδί μαθαίνει με το παιγνίδι, το χιούμορ και το γέλιο. Ο Μάκης Τσίτας, έχοντας στη γραφή του όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, μέσα από το βιβλίο αυτό αφήνει για μια ακόμη φορά να φανεί το μέγεθος και η ευρηματικότητα του συγγραφικού του ταλέντου. Επιστρατεύει τη ζωοφιλική του ευαισθησία (κάτι που έκανε με επίσης μεγάλη επιτυχία και στα βιβλία του «Ο αδέσποτος Κώστας» και «Η Δώρα και ο γάτος που τον έλεγαν Οδυσσέα») και δείχνει πόσο αξιαγάπητα και χρήσιμα είναι τα κατοικίδια ζώα, όπως επίσης και τις χαρές που φέρνει η συμβίωση μαζί τους. Ωστόσο για πρωταγωνίστριά του επιλέγει μια καμηλοπάρδαλη. Ένα ζώο εξαιρετικά ασυνήθιστο για κατοικίδιο, για να μιλήσει και για μια άλλη παράμετρο στην επιλογή του. Η καμηλοπάρδαλη Χαραλαμπία, αν και στον μικρό Αλέξανδρο έδωσε χαρά, συντροφικότητα και κατανόηση, ταυτόχρονα του έδειξε, από τις αντιδράσεις των γύρω του, πως πρέπει το μέγεθος όπως και οι συνήθειες ενός κατοικίδιου να είναι αρμονικές με το περιβάλλον όπου ζει. Και επιλέγει να μιλήσει σήμερα, σε μια εποχή που υπενθυμίζει/τονίζει τα δικαιώματα των ζώων, κάνοντας το βλέμμα μας να στρέφεται προς αυτά με περισσότερη φροντίδα και στοργή, να εστιάσει και σε μια άλλη παράμετρο της ζωοφιλίας και των κατοικιδίων: την παράμετρο της συμβατότητάς τους στη ζωή μας. Ο κόσμος μας, το σπίτι μας να μπορεί να είναι και δικός τους κόσμος και δικό τους σπίτι. Να είναι το ίδιο το ζώο συμβατό στο νέο περιβάλλον του.
Ο Μάκης Τσίτας στο βιβλίο του με τον τίτλο «Η καμηλοπάρδαλη Χαραλαμπία» εμφανίζεται για μια ακόμη φορά ευφάνταστος και ανεξάντλητος στα θέματα και στον τρόπο που τα διαχειρίζεται. Με λόγο απλό και περιεκτικό, με χιούμορ και χωρίς διδακτισμό αλλά γεμάτο συναισθήματα, εμπνέει και τη Σάντρα Ελευθερίου, που εικονογραφεί το βιβλίο. Με τη σειρά της, παίρνοντας τα στοιχεία αυτά δημιουργεί τα δικά της εμπνευσμένα, χαρούμενα σκίτσα δημιουργώντας μια δεύτερη, οπτική αφήγηση της ιστορίας του Αλέξανδρου και της Χαραλαμπίας κατακτώντας κάθε αναγνώστη.
«Η καμηλοπάρδαλη Χαραλαμπία» είναι ένα βιβλίο διασκεδαστικό αλλά και χρήσιμο, ένα βιβλίο που θα αγαπήσουν μικροί και μεγάλοι και θα περάσουν υπέροχα μαζί του!
Previous ProjectBernhard Schlink: «Χρώματα του αποχαιρετισμού»
Next ProjectΑύγουστος Κορτώ: «Όταν κοιμούνται οι φίλοι μου»